.

   
  48-bizimKiLER ----- 48-bizimKiLER ----- 48-bizimKiLER
  Ahmed Yetimoglu - CanakkaleSehitleriveCanakkaleZaferi.2
 
            Ahmed Yetimoğlu - Çanakkale Şehitleri ve Çanakkale Zaferi - 2          

     Şair Zafer Hüsnü TARAN "HARP POEMİ" şiirinde savaşı, savaşın kahramanlarını ve içinde bulunduklarını ruh halini dizelerle dile getirmiştir.

     Onlar, bağ bozumuna gider gibi
     Ellerinde sıcaklığı karılarının
     Dudaklarında Vatan Türküleri
     Dağınık saçlarında rüzgâr
     Çekip gittiler katar, katar..

           Yeni dostlar tanıdılar kara vagonda
           Tarlalara bakıp için için dert yandılar
           Memleketin hasretinden
           Ve bir tünelin kara ağzında
           Görünmez oldular

     Çiçek açmış nar ağacı gibi
     Al al oldu göğüsleri
     Saçlarının en güzeli
     Tel örgülerde kaldı

          Vesikaya bağlı denildi
          Taş yemek, toprak yemek, mermi yemek
          Yediler deşilen gövdelerinden
          Bağırsakları sarkıncaya dek
          Ceplerinden çıkardıkları resimlere
          Bakıp bakıp da kanlı saçları arasından
          Dediler "neylersin karıcığım
          Ölüm de varmış kaderde..."
          Pençe pençekanları yerde
          Kardeş kardeş uyudular
          Kolları başka siperde

     Anlatıyordu bu adam harbe dair
     Yüzüne yamanmış barut yanağı
     Sağ kolu bir cephede
     Ve bir cephede ayağı
     Onlar dağınık dağınık saçlarında rüzgâr
     Çekip gittiler katar katar
     Biz böyle yaşadık arkadaşım
     Senden ne haber?

     Bu şiir sanki Çanakkale için yazılmıştır. Savaş şartlarında yaşananlar, ancak bu kadar tasvir edilebilir. Arıburnu'nda, Sebdülbahir'de, Conkbayırı'nda, Anafartalar'da Türk'ü, Kürdü, Çerkezi, Arnavut'u hep bir olup omuz omuza elbirliğiyle bu destanı yazmışlardır. Yine birbirlerini Fatihalarla, Yasinlerle tekbirlerle sonsuzluğa uğurlamışlardır. Hepsi tek bir ülkü için bu Vatan uğruna şahadet şerbetini içmişlerdir.
     Peki, biz Türkiye Cumhuriyeti olarak böyle bir maziye, böyle bir tarihe ve uğrunca seve seve can verilen bir coğrafyaya sahipken, 100 yıl sonra birbirimize tahammülsüzlüğümüz niyedir? Aradan geçen zaman içinde ne oldu da birbirimizi düşman edildik? Bunu anlayan varsa beri gelsin!...
     Çanakkale Şehitlerinin maddi kaygıları, paylaşamayacakları malları yoktu.
     Hepsi birer Yahya Çavuş'tular.
     Aslanlar gibi vuruştular
     Allah'ı arzu ettiler
     Akşama doğru kavuştular.

     Ruhları şad olsun.
 
 
  36534 ziyaretçi  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol